Pinksteren

Wat een week! Gekte op het ene moment, totale rust op het andere moment.

Maandag was zo'n dag die je het liefst snel weer vergeet. De halve dag in een vergadering waar hier en daar harde woorden vielen. Emotionele roller coaster tot en met. Helemaal leeggezogen in die ontmoeting waar ik nogal gefrustreerd en kwaad vandaan kwam. Maar goed, dat hoort erbij. Waar mensen werken, worden fouten gemaakt en waar gehakt wordt, vallen spaanders. Tot overmaat van ramp moest ik meteen door naar vervolgafspraken in Eindhoven en Helmond waardoor ik pas in de avond (gelukkig niet zo laat) thuiskwam. Ik was zo moe dat ik zelfs op de bank bleef zitten toen Goede tijden slechte tijden voorbij kwam, een programma waar ik normaal gesproken geen miniseconde aan besteed.

Op dinsdag kon ik gelukkig even tijd nemen om te gaan lopen. De hele ochtend heb ik besteed aan wandelen en tot rust komen. Heerlijk om daarin jezelf weer terug te vinden. Later op de dag moest er natuurlijk nog wel gewerkt worden, maar die ochtend voor mezelf deed wonderen.

En nu weer een bericht dat iemand met wie ik fijn heb samengewerkt in het verleden volledig geveld is door een nare ziekte en niet lang meer te leven heeft. Wat een naar bericht en wat een verdriet voor de hele familie daar. En wat fijn is het dan als mensen toch rust kunnen vinden in hun geloof.

Het was een week waar zo'n beetje alles in zat. Boosheid, ongeduld, verdriet, humor, blijdschap, rust en natuurlijk zonnewarmte. Een mens rolt door heel wat emoties heen in korte tijd. Interessant eigenlijk dat we in staat zijn om dat allemaal te verwerken en normaal te kunnen functioneren. Iemand heeft dat uitstekend in elkaar gezet.

Morgen mag ik naar mijn oude thuisgemeente. Heel lang geleden, toen ik nog jong was, was ik lid van de gemeente Huis ter Heide. Mijn dienst voor morgen in een andere gemeente was afgezegd waardoor ik korte tijd de illusie had dat ik wellicht morgen in de zon kon zitten met een goed boek. Maar een oplettende collega signaleerde dat ik beschikbaar was en vroeg me of ik het gat dat in Huis ter Heide was ontstaan door een andere afzegging, kon opvullen. Dus ja, morgen spreek ik in de Kapel, zoals het daar heet. Ook leuk hoor, ik mocht eens lui worden :).

Dit weekend vieren we weer Pinksteren. Veel mensen hebben geen idee wat dat is, maar zijn blij met een extra vrije dag op maandag. Ik ben daar ook blij mee, kan ik misschien weer aan de wandel. maar Pinksteren is in het Nieuwe Testament verbonden met de uitstorting van de heilige Geest. Doordat de Geest van God over de discipelen kwam, kregen zij kracht om van het goede nieuws te getuigen. Het christendom onderging een soort explosie en groeide snel, zelfs tot op de dag van vandaag.

Ook nu nog mogen wij geloven dat Gods Geest in de mensen werkt en hen kracht schenkt. Het geeft ook ons de kracht om te blijven geloven en getuigen. En het helpt ons zeker ook om alle emoties van het leven te verwerken en een plek te geven.

Roller Coaster

De bergen liggen al weer mijlenver achter ons. We hebben het geweten. Stijgingspercentages tot 50% zaten ertussen. Ploeteren, zweten, hijgen, hier en daar toch omvallen en weer doorgaan. Als fervente wandelaar denk je dat je een tochtje van een kilometer of acht wel even moet kunnen lopen. Dat viel dus vies tegen. Tegen een berg op lopen is heel andere koek dan hier wat door de weilanden struinen. Maar goed, we mogen toch trots zijn op onszelf aangezien we een hoogteverschil van 1000 meter wandelend overbrugd hebben. Om het helemaal af te maken zijn we de dag erna met de bergtrein en vervolgens twee gondels helemaal naar de top van de berg geweest. Wandelend waren we tot zo'n 1800 meter gekomen, nu stonden we op ruim 2300 meter, magnifiek.

Tja, dat was Oostenrijk, een heerlijke week. Vervolgens nog lekker een weekje thuis zonder e-mail en al die andere ongein wat op werken zou kunnen lijken. Op koninginnedag naar de Floriade geweest. Ook deze keer weer een mooi park, maar wel schrikbarend commercieel. Jammer. De rest van de week rustig aan gedaan en er af en toe op uit geweest. Twee heerlijke weken dus.

En dan ga je weer aan het werk. Plotseling zit je weer in de mallemolen van allerlei dingen die je om de oren vliegen. Gebeurtenissen die je had gemist in die twee weken. Soms helemaal niet erg, soms onaangenaam en hier en daar een vraag om snelle actie.

Vakantie? Daar ben ik alweer hard aan toe lijkt het wel. Mama mia, de agenda staat alweer helemaal vol met allerlei afspraken en vergaderingen. Het lijkt haast alsof er een afspraak is gemaakt om me met zijn allen tegelijk te bespringen en te bestoken met vragen en afspraakverzoeken. En ik maar denken dat ik het deze week weer rustig kon opbouwen, vergeet het maar.

Afgelopen zondag mocht ik me verheugen in de uitslag van Heerenveen-Feyenoord (2-3). Eindelijk spelen de Rotterdammers weer Europees voetbal op hoog niveau. Met het behalen van de tweede plek in de eredivisie mogen zij voorronde Champions League spelen. Erg leuk. Een leuk onderwerp ook om mensen mee te dollen, vooral in Noord-Brabant :-).

Vandaag ga ik maar eens kijken hoe collega Silbert het werk ervaren heeft in mijn afwezigheid. Hopelijk heel goed. Daarna hebben we samen twee afspraken in Tilburg. Goed om weer even bij te praten en weer samen op te trekken. Gisteren zat ik ruim 400 kilometer alleen in de auto. Ook geen probleem, maar samen is toch gezelliger.

Ik las vandaag een blog over vaagheid en op welke bizarre manieren het woord 'vaag' gebruikt wordt. Volgens mij is deze blog ook redelijk vaag geworden en nogal van de hak op de tak, maar ja, jullie moeten het er maar mee doen. Ik ga maar weer eens aan het werk, want ik las in de krant dat de baas tegenwoordig actief meekijkt via de sociale media. Stel je voor dat hij me betrapt op het schrijven van een blog in werktijd :-).

Ik stap weer in mijn roller coaster die werk heet en ga er weer zoveel mogelijk van genieten.