Antwerpen

En alweer zijn er ruim twee weken verstreken voor deze nieuwe blog verschijnt. Respect voor de mensen die iedere week keurig op dezelfde tijd een blog afleveren. Mij schijnt dat maar niet te willen lukken. Wat zou het zijn? Gebrek aan inspiratie? De tijd die vliegt? Of misschien gewoon luie vergeetachtigheid? Misschien wel een beetje van alles. Feit is dat ik mij meestal te laat realiseer dat het weer de hoogste tijd is voor een blog. Misschien moet ik het gewoon in mijn agenda markeren wanneer het weer tijd is voor een nieuw verhaal.

Nou ja, in ieder geval is hier weer een nieuw exemplaar. Afgelopen week werden we opgeschrikt door het drama in Luik. Iemand die zich op het politiebureau moest melden, besloot in plaats daarvan zijn munitievoorraad aan te spreken en op stap te gaan met granaten en een machinegeweer. Doden en vele gewonden waren het gevolg. Vreselijk dat mensen op deze manier hun frustraties en onmacht botvieren op onschuldige slachtoffers.

Toevallig mocht ik gisteren ook afreizen richting Belgie. In het voorjaar hebben we Frank leren kennen bij een programma van de kerk in Huis ter Heide. We hebben een paar dagen met elkaar opgetrokken en dat klikte erg goed. Frank is ouderling van de kerk in Antwerpen en hij vroeg mij of ik eens bij in de kerk zou willen spreken. Dat leek me wel een leuk idee en zo kon het gebeuren dat we gisteren afreisden richting Antwerpen om daar de dienst mee te maken. Dit is overigens niet vanzelfsprekend. In Belgie zit men nogal omhoog met sprekers en vindt men het fijn als er eens iemand van buiten langs kan komen. In Nederland zitten we echter ook niet heel ruim in de sprekers, dus op het hoofdkantoor staat de roostermaker niet te juichen als er iemand van dit soort uitstapjes maakt en dus niet beschikbaar is voor het rooster in eigen land.

Toch is het niet onbelangrijk om elkaar ook in dit opzicht bij te staan. Misschien moeten de Belgische Federatie en de Nederlandse Unie nog eens serieus nadenken over de mogelijkheden van een uitwisselingsprogramma? Nota bene, Antwerpen is dichterbij dan twee van mijn eigen gemeenten!

Na de dienst volgde een lekkere en gezellige pot-luck met de Russische groep in de Antwerpse kerk. Toevalligerwijs waren daar ook enkele leden van Eindhoven aanwezig die banden hebben met de Russische gemeenschap, erg leuk.

Een spontane afspraak met Rudy en Thea VanMoere maakte de dag compleet. Wij kennen Rudy en Thea al jaren. Sandra woonde praktisch naast hen toen zij in de jaren 80 van de vorige eeuw op het Uniekantoor werkte. En ik heb nog les gehad van Rudy toen ik mijn theologische opleiding begon. Erg gezellig om hen nu in Antwerpen opnieuw te ontmoeten en eens fijn bij te praten.

Morgen hoop ik weer eens een flinke wandeling te maken. Daarna nog een vergadering. Ook op dinsdag en donderdag volgen nog enkele afspraken. En dan nadert Kerst met rasse schreden. Sandra heeft zich vandaag beziggehouden met het optuigen van de kerstboom. Hij staat inmiddels te schitteren in een hoek van de kamer.

Uiteraard draait Kerst niet om de kerstboom, maar om een baby die vanuit de hemel naar de aarde kwam om onder de mensen te leven en te werken. Uiteindelijk gaf Jezus Christus zijn leven voor ons om vergeving van zonden te brengen. Daarom mogen wij een hoopvol leven leven. Ondanks moeilijkheden en toestanden in de wereld en wellicht ook in ons eigen leven, mogen wij als hoopvolle mensen door het leven gaan. Wij zijn mensen van het nu en van de toekomst. Die twee lopen dwars door elkaar heen en dat is prima. God heeft iets moois voor ons in petto en daar mogen wij nu al naar leven.

Het kerstfeest is het feest van God die mens werd en kwam om vrede en verlossing te brengen, dwars door moeilijkheden en ellende heen, niet in de laatste plaats voor hemzelf.

Ik wens alle lezers mooie dagen toe en voor 2012 veel zegen, hoop, geluk en vertrouwen. Je weet immers nooit of ik er voor die tijd nog toe kom om weer een blog te schrijven :-).

December

Ineens besefte ik dat mijn laatste blog alweer van twee weken geleden dateert. Wat gaat de tijd toch snel. Vandaag is de laatste maand van het jaar begonnen. Nog een paar weken en dan vieren we het kerstfeest. Gelukkig wordt dit feest ook in de kerk breed gevierd. Het is goed om op gezette tijden stil te staan bij de kerkelijk belangrijke zaken. De komst van Christus middels zijn geboorte in de wereld (Kerst), de verlossing die hij geeft door zijn leven te offeren voor de mensen (Pasen), zijn terugkeer naar zijn Vader in de hemel (Hemelvaart) en de uitstorting van de heilige Geest (Pinksteren). Discussies over verkeerde data en allerlei andere zaken doen mij niet zoveel. Ik vind het belangrijker dat deze dingen gebeurt zijn dan precies te weten wanneer het allemaal heeft plaatsgevonden. Op dus naar het Kerstfeest, feest van het licht, feest van de vrede.

Maar eerst nog een ander feest. Sinterklaas is in het land en laat overal zijn gezicht zien, vergezeld van zijn pietermannen. Ook dit jaar zullen vele kinderen weer verwend worden met allerlei lekkers en cadeaus. Bij ons gaat Sinterklaas tegenwoordig voorbij. De kinderen zijn volwassen en de goedheiligman vindt het wel mooi geweest in gezin Nab.

Nog een ander feest: Patrick is morgen jarig en wordt 22 jaar. Van harte jongen. Maak er een mooie dag van en een even mooie toekomst.

De maand zal beeindigd worden met de traditionele oliebollen en appelflappen. Nee, geen vuurwerk, dat steken de buren maar af. Bijna 2012. Op 1 januari ben ik 22 jaar in dienst van de kerk. Ze zijn voorbij gevlogen. Kennelijk wordt ik in TGV tempo ouder!!

Even terugkijken dan maar. De eerste vergadering voor het jeugdcongres 2012 zit erop. Het was jaren geleden voor mij dat ik voor het laatst in die commissie had plaatsgenomen. Ook daar is het een en ander veranderd en ik zal me in de komende tijd behoorlijk moeten inspannen om het allemaal tot me te nemen.

De eerste vergadering in mijn nieuwe gemeente in Heerlen is ook achter de rug. Het is een eindje rijden, maar op het eerste gezicht lijkt het prima te doen. Maar net iets verder bij ons vandaan is Leeuwarden. Daar waren we de vorige sabbat. Altijd een mooie belevenis om terug in Leeuwarden te zijn. Dat is de plek waar het allemaal begon 22 jaar geleden. Een mooie periode, uiteraard met ups en downs. Altijd leuk om terug te keren naar de roots en te ontdekken dat we nog steeds met open armen ontvangen worden. Friezen stug? Vergeet het maar.

Deze week heb ik een flinke wandeling gemaakt met Evelyne, een ouderling uit Eindhoven en net zo gek van wandelen als ik (waarschijnlijk meer). We hebben een toch rond Weert gemaakt van zo'n 26 kilometer. Een mooie route en erg gezellig om eens met z'n tweeen te lopen.

Verder wat normale werkzaamheden deze week. Vandaag nog een huwelijksbijbel aangeschaft, want volgende week is er een huwelijksfeest waar ik de inzegening mag verzorgen.

December mag dit jaar met recht een feestmaand genoemd worden.