Het is me wat met die nieuwe Fyra. België is nooit verder weg geweest met de trein dan in 2013. Sterker nog, er rijdt niet eens een trein. Ja natuurlijk, je kunt de Thalys nemen, waarvoor je dan wel even de hoofdprijs moet neertellen. Het is ook mogelijk om per normale intercity naar Roosendaal te reizen en daar de trein naar Antwerpen te nemen. Vervolgens overstappen richting Brussel. Een ritje van een paar uur kan tegenwoordig gerust de halve dag duren. En dan moet je ook nog eens terug. Het winterse weer werkt ook al niet mee en laat de NS op halve kracht rijden. Ik zou voor de zekerheid maar alvast een hotelletje boeken als je van plan bent een dagje Brussel te doen.
Volgens AnsaldoBreda, de Italiaanse bouwer van de Fyra, kunnen de problemen binnen een paar dagen opgelost zijn. Tja, dat hebben we vaker gehoord. Volgens de Nederlandse en Belgische spoorbeheerders zal het wel iets langer gaan duren. België geeft de Italiaanse fabriek 3 maanden de tijd en anders bestellen ze de treinen af. Nederland denkt nog na over de maatregelen die genomen moeten worden. Met ons poldermodel duurt het sowieso altijd wat langer voordat er besluiten genomen worden.
Intussen roept reizigersorganisatie ROVER aan een stuk door dat ze de oude vertrouwde Beneluxtrein terug wil. NS wil daar echter niet aan, want daar is geen ruimte voor op het spoor. Den Haag wil die oude trein waarschijnlijk ook wel terug, want die stopte tenminste nog op station Hollands Spoor. Die Fyra stopt bijna nergens, behalve midden tussen de weilanden.
Ik weet te weinig van economische vraagstukken om de besluiten van de knappe koppen te begrijpen. Ik snap niet waarom we miljarden euro's uitgeven voor een kwartiertje tijdwinst. Ik begrijp niet waarom een trein ineens 250 km per uur moet rijden als je er met 140 km/u. ook kunt komen. Het zal wel economische voordelen bieden, al zie ik tot nu toe alleen maar ellende en rode cijfers. En als we dan iets nieuws beginnen, waarom gooien we dan het oude vertrouwde meteen bij het grofvuil. Nu gaat het mis en kunnen we niet meer terug, jammer.
Ach, zoals met alle nieuwe dingen, zal het na de opstartproblemen met de Fyra ook wel weer goed komen. Over een paar maanden is iedereen de ellende van nu vergeten en horen we niemand meer over die oude fijne Beneluxtrein (die ongetwijfeld ook weleens in het weiland is stilgevallen). Tja, wat bezielt de NS dan ook om midden in de winter met een splinternieuwe trein te gaan hobbyen. Had daarmee gewacht tot de sneeuw gesmolten was en het risico van blaadjes op het spoor minimaal. Maar ja, dit is Nederland, daar doen we het altijd een beetje anders.
woensdag 23 januari 2013
donderdag 3 januari 2013
Alles rustig
Het viel allemaal weer reuze mee dit keer. Het regende gelukkig en daarom zijn er maar enkele tientallen aanvallen geweest op hulpverleners, zijn er maar een handjevol (of 2 of 3 handjesvol) politiemensen gewond geraakt, zijn er minder dan 200 mensen gearresteerd en meer van dat soort onzin.
Minister Opstelten heeft wat mij betreft groot gelijk als hij zegt dat we niet van een rustig en kalm verlopen Oud en Nieuw mogen spreken zolang er zich nog steeds tientallen, wat zeg ik, honderden incidenten voordoen. Het is toch te gek voor woorden dat we blij moeten zijn met een beetje regen omdat er dan minder mensen op straat rondlopen en er dus minder aanvaringen zullen zijn.
Wat is dit voor maatschappij waarin mensen denken dat ze ongestraft anderen kunnen lastigvallen, aftuigen of anderszins verwonden? Het wordt hoog tijd dat we eens met elkaar leren wat het is om werkelijk gezelligheid te ervaren onder familie en vrienden. We kunnen pas spreken van een rustige jaarwisseling als hulpverleners niet meer honderden keren hoeven uit te rukken om geweld de kop in te drukken of gewonden te verzorgen die met geweld te maken hebben gekregen.
Als ik al die koppen in de krant lees, dan moet ik constateren dat mijn jaarwisseling ronduit saai geweest moet zijn. Er is niets gebeurd! Ik was samen thuis met Sandra. Alle kinderen hadden andere dingen te doen en ook de ouders hadden hun eigen agenda. Samen! Een hele avond om elkaar het leven zuur te maken, in gevecht te gaan, met servies te gooien en elkaar vuurwerk naar het hoofd te smijten. Niets gebeurd van dat alles. Supersaai als ik de rest van de berichten moet geloven. Nou dat moet dan maar, want wij vonden het heerlijk. Een lekker rustige avond met ontspannen programma's, blokjes kaas, een beetje bowl, wat oliebollen en appelflappen en om middernacht hebben we elkaar liefdevol alle goeds toegewenst voor het nieuwe jaar. Hoe duf kan het zijn en hoe hebben we ervan genoten.
Op nieuwjaarsdag hebben we vervolgens ons traditionele rondje gemaakt langs ouders en kinderen. Eerst naar Doorn, naar mijn ouders. Claudia kwam daar ook naartoe, dus dat scheelde weer een ritje naar Zeist. Vervolgens naar Dordrecht om de beide zonen op te zoeken. Mark was bij vrienden geweest en logeert nu een paar dagen bij Patrick, dus dat was ook twee vliegen in een klap. Uiteindelijk terug naar Veldhoven waar we nog een bezoek aan mijn schoonouders gebracht hebben. En zo hebben we toch een flink deel van de mensen die ons dierbaar zijn alweer op de eerste dag van het jaar gezien en gesproken.
Inmiddels is het jaar alweer drie dagen oud en wordt er weer gewerkt. De eerste tekenen van zaken die niet helemaal volgens plan verlopen, hebben zich alweer aangediend. Ik verwacht dan ook dat ik me ook in 2013 niet zal hoeven te vervelen. En dat is maar goed ook want van verveling is volgens mij nog niemand gelukkig geworden. We gaan er weer voor. Ik hoop tussen het werk door ook in dit jaar weer de nodige wandelkilometers te maken en diverse boeken te lezen. Het zou ook mooi zijn als mijn blog iets regelmatiger verschijnt, maar daar doe ik voorlopig maar geen beloftes over.
Ik wens al mijn lezers veel geluk, gezondheid, plezier en zegen toe in 2013 (en ook iedereen die mijn blog niet leest).
Minister Opstelten heeft wat mij betreft groot gelijk als hij zegt dat we niet van een rustig en kalm verlopen Oud en Nieuw mogen spreken zolang er zich nog steeds tientallen, wat zeg ik, honderden incidenten voordoen. Het is toch te gek voor woorden dat we blij moeten zijn met een beetje regen omdat er dan minder mensen op straat rondlopen en er dus minder aanvaringen zullen zijn.
Wat is dit voor maatschappij waarin mensen denken dat ze ongestraft anderen kunnen lastigvallen, aftuigen of anderszins verwonden? Het wordt hoog tijd dat we eens met elkaar leren wat het is om werkelijk gezelligheid te ervaren onder familie en vrienden. We kunnen pas spreken van een rustige jaarwisseling als hulpverleners niet meer honderden keren hoeven uit te rukken om geweld de kop in te drukken of gewonden te verzorgen die met geweld te maken hebben gekregen.
Als ik al die koppen in de krant lees, dan moet ik constateren dat mijn jaarwisseling ronduit saai geweest moet zijn. Er is niets gebeurd! Ik was samen thuis met Sandra. Alle kinderen hadden andere dingen te doen en ook de ouders hadden hun eigen agenda. Samen! Een hele avond om elkaar het leven zuur te maken, in gevecht te gaan, met servies te gooien en elkaar vuurwerk naar het hoofd te smijten. Niets gebeurd van dat alles. Supersaai als ik de rest van de berichten moet geloven. Nou dat moet dan maar, want wij vonden het heerlijk. Een lekker rustige avond met ontspannen programma's, blokjes kaas, een beetje bowl, wat oliebollen en appelflappen en om middernacht hebben we elkaar liefdevol alle goeds toegewenst voor het nieuwe jaar. Hoe duf kan het zijn en hoe hebben we ervan genoten.
Op nieuwjaarsdag hebben we vervolgens ons traditionele rondje gemaakt langs ouders en kinderen. Eerst naar Doorn, naar mijn ouders. Claudia kwam daar ook naartoe, dus dat scheelde weer een ritje naar Zeist. Vervolgens naar Dordrecht om de beide zonen op te zoeken. Mark was bij vrienden geweest en logeert nu een paar dagen bij Patrick, dus dat was ook twee vliegen in een klap. Uiteindelijk terug naar Veldhoven waar we nog een bezoek aan mijn schoonouders gebracht hebben. En zo hebben we toch een flink deel van de mensen die ons dierbaar zijn alweer op de eerste dag van het jaar gezien en gesproken.
Inmiddels is het jaar alweer drie dagen oud en wordt er weer gewerkt. De eerste tekenen van zaken die niet helemaal volgens plan verlopen, hebben zich alweer aangediend. Ik verwacht dan ook dat ik me ook in 2013 niet zal hoeven te vervelen. En dat is maar goed ook want van verveling is volgens mij nog niemand gelukkig geworden. We gaan er weer voor. Ik hoop tussen het werk door ook in dit jaar weer de nodige wandelkilometers te maken en diverse boeken te lezen. Het zou ook mooi zijn als mijn blog iets regelmatiger verschijnt, maar daar doe ik voorlopig maar geen beloftes over.
Ik wens al mijn lezers veel geluk, gezondheid, plezier en zegen toe in 2013 (en ook iedereen die mijn blog niet leest).
Abonneren op:
Posts (Atom)