Nieuw jaar, nieuwe kansen

De feestdagen liggen weer achter ons. Gezond eten hadden we even vergeten en het wordt hoog tijd om de overtollige kilo's weer weg te werken. Of dat ook binnen afzienbare tijd gaat lukken is altijd maar de vraag. Zeker nu ik vaker in de auto en achter een bureau zal zitten en de mogelijkheden om een wandeldag in te lassen, drastisch worden uitgedund.

Op nieuwjaarsdag was het precies 25 jaar geleden dat ik voor de kerk ging werken. Al die jaren heb ik dat gedaan als gemeentepredikant, meestal met veel plezier. Nog steeds heb ik warme herinneringen aan Leeuwarden waar ik mocht beginnen als predikant. Zo groen als gras, een 'jonkje' nog, zoals ze in Fryslân zeggen. Een mooie tijd waar ik veel mocht leren, evenals in de gemeente Meppel die een aantal maanden later aan mijn werkterrein werd toegevoegd. In de zomer van 1999 verhuisden wij van Leeuwarden naar Dordrecht. Van tevoren hadden wij gehoopt bij een overplaatsing niet in het westen van het land terecht te komen, veel te druk. Dertien jaar hebben we in Dordrecht gewoond en wat een mooie tijd was het. In die tijd mocht ik de predikant zijn van Rotterdam-Noord, Spijkenisse, Schiedam, Maassluis en Breda. Niet allemaal tegelijk overigens. Gemeenten met een heel andere cultuur dan de gemeenten in het noorden. Een prima leerschool. Het heeft me zelfs nog een reis naar Suriname opgeleverd, fantastisch. Vervolgens werd ik predikant van Tilburg, Eindhoven en Nijmegen, vanuit Dordrecht. Na enkele jaren werd Nijmegen ingeruild voor Heerlen en op dit moment heb ik alleen nog Eindhoven en Heerlen onder mijn hoede. Inmiddels wonen we enkele jaren in Veldhoven en hebben daar helemaal onze draai gevonden.

Vaak gaan de dingen in het leven niet helemaal zoals je denkt dat ze zullen gaan. Na een gewenningsperiode in het zuiden van Nederland voelen we ons daar erg op onze plaats en we dachten hier de komende jaren rustig te kunnen blijven zitten. Er werd echter anders beschikt. Openvallende plaatsen op het uniekantoor zijn de boosdoeners. En zo kon het gebeuren dat ik enige tijd geleden gevraagd werd om algemeen secretaris te worden op het landelijk kantoor van de kerk. Daar denk je uiteraard over na, je bespreekt het thuis en uiteindelijk hebben we besloten dat wellicht de tijd gekomen is om 'ja' te zeggen tegen deze functie. Ik weet niet precies wat me (ons) te wachten staat. Misschien wil ik over een poosje gillend terug naar de gemeente, misschien (en dat hoop ik maar) ga ik deze nieuwe uitdaging erg leuk vinden.

Het is niet lichtvaardig dat ik uit de gemeente stap. Gelukkig voor mij vinden de meeste gemeenteleden het ook niet zo leuk dat ik vertrek. Kennelijk heb ik hier en daar toch wel een aardige indruk achtergelaten. Ik zal het gemeentewerk missen, maar ik zal ook met groot enthousiasme aan mijn nieuwe taak beginnen. Ik ben bijzonder dankbaar voor het werk dat mijn voorganger al heeft verzet op dit departement. Hierdoor kan ik hopelijk een vliegende start maken. Hij zal op zijn beurt zeker zijn draai kunnen vinden binnen het jeugddepartement.

Wat mij betreft is 2015 in ieder geval het jaar van verandering. Laten we hopen en bidden dat we niet alleen persoonlijk, maar ook als kerk altijd open zullen blijven staan voor verandering. Respect en waardering voor elkaar zijn termen die de voorzitter al in de mond nam in zijn nieuwjaarstoespraak. Het lijken mij belangrijke zaken. Tevens is het mijn vurige hoop dat deze waarden ook in de internationale kerk fier overeind zullen blijven staan en dat ook daar openheid voor verandering omarmd zal worden. Komende zomer zal duidelijk worden welke koers de kerk in de komende vijf jaar wil varen. Ik doe mijn best optimistisch te blijven.