Gevallen, gevallen

Nee, helaas niet de jackpot. Daarvoor moet je geloof ik eerst aan een loterij meedoen en vervolgens heel veel geluk hebben.
Helaas vielen dit weekend veel mensen letterlijk dwars door twee treinen heen. Over stoelen en door gangpaden. Een stoptrein en intercity botsten op elkaar bij Amsterdam, frontaal. De geluiden zijn dat een van de machinisten een rood sein over het hoofd heeft gezien. Waarom gaat er op een modern spoor als het Nederlandse dan niet onmiddellijk een alarm af of valt spontaan de stroom uit. Op ons spoorwegennet rijden zoveel treinen dat dit soort zaken niet voor mag komen. Helaas zijn er veel gewonden en zelfs al een dode te betreuren. Tragisch.
Gevallen op een andere manier is het Nederlandse kabinet. Na zeven weken ploeteren en bezuinigingsvoorstellen trok meneer Wilders de stekker eruit. Hij had al zo'n beetje alles gekregen wat hij hebben wilde, maar hij ging voor de jackpot. Niet zo slim. Dus mocht Mark Rutte naar de koningin om zijn ontslag aan te bieden. Dat zal hij niet leuk gevonden hebben, want hij wilde de klus graag klaren.
Persoonlijk was ik geen groot fan van dit kabinet en doet dan ook niet echt zeer dat het gevallen is. Of het internationaal gezien goed is voor Nederland valt echter zeer te betwijfelen. Dat er bezuinigd moet worden staat vast. Dit zal nu ernstige vertraging oplopen en dat gaat het land veel geld kosten, ook internationaal gezien. Het lijkt erop dat we zelfs afgewaardeerd kunnen worden door de financiele waakhonden waardoor de rente op staatsleningen oploopt. Niet prettig, aangezien de 'crisis' er alleen maar langer door aanhoudt.

Mijn leven verloopt deze week via een heel andere orde. Samen met mijn oudste zoon ben ik naar Oostenrijk getogen om veel te gaan wandelen. We zijn gestationeerd in Innsbruck en volledig omringt door bergen met besneeuwde toppen. Vanavond zijn we al even op verkenning geweest en hebben al een stukje gelopen. Helaas werd het al snel te donker op verder te lopen aangezien we ook de rest van de week nog graag op twee benen willen staan en niet als gevallenen huiswaarts willen keren.
Morgen gaat het echte werk beginnen. We hebben al een route van een kleine 10 kilometer gevonden. Normaal een peulenschil, maar hier zit een stijging van 1000 meter in. We beginnen op ruim 900 meter en hopen uit te komen op bijna 2000 meter. Dat wordt hijgen, puffen en ploeteren, maar we hebben er zin in. Als we dit voor elkaar krijgen, laat dan de 7 heuvelenweg maar weer komen deze zomer.

Nu eerst maar eens een beetje slapen. De wekker ging vanmorgen om 4 uur, dus het kan zo langzaamaan wel. En morgen hopelijk weer fris de bergen in, fier overeind wel te verstaan.