Vandaag ben ik met zoon Mark vertrokken voor een paar dagen in Ierland. Standplaats is Dublin. We dachten vanochtend dat we op weg gingen voor een korte vliegreis naar Dublin (zo'n 1,5 uur). Het vliegtuig had een kleine vertraging bij vertrek in Amsterdam maar dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal in de buurt van Dublin duurde het wel erg lang voordat we naar beneden gingen. Al snel hoorden we waarom. De luchthaven was gesloten vanwege de harde wind!
'We blijven een kwartiertje cirkelen om te kijken of de wind minder wordt en anders vliegen we door naar Shannon,' werd er gezegd. Waarempel, de luchthaven ging weer open. Na nog een rondje werd de landing ingezet. Hotsend en bonkend ging het naar beneden. Landingsgestel uit en luchthaven in zicht. Of we ons wilden voorbereiden op een ruwe landing. Nou ja, we gingen in ieder geval naar beneden. Na nog een vrije val van een paar meter terwijl we al niet meer zo erg hoog waren, vond de piloot het welletjes. Vol gas en omhoog met dat ding. Een vreemde gewaarwording, zo'n doorstart. Al snel kwam de stem weer door de cabine. Nu waren we echt op weg naar Shannon. De piloot had de landing afgebroken omdat het te gevaarlijk was. Een half uurtje later stonden we dan toch aan de grond, meer dan 200 km. van onze bestemming.
Het duurde even voordat we het vliegtuig uit mochten, maar toen was dan ook alles geregeld. Linea recta via bagagehal naar de bus. Een rit van ruim 3 uur naar Dublin. Daar aangekomen was het vervolgens zoeken naar de bus die ons naar het hotel zou brengen. Toen die ook gevonden was, ging het snel. Na een reis van ongeveer 12 uur arriveerden we eindelijk in ons hotel waar we nu lekker aan het bijkomen zijn van een enerverende dag.
Morgen de stad maar eens gaan verkennen en zien wat hier allemaal te beleven is. Hopelijk gaat de reis terug aanstaande vrijdag ietsje sneller. Ik moet immers op tijd terug zijn om afscheid te nemen in Nijmegen aanstaande sabbat!
