Samoa uit de tijd?

Aan het einde van 2011 gebeurde in Samoa iets bijzonders. Het staatje besloot tot een andere tijdzone toe te treden. In plaats van als laatste aan 2012 te beginnen, betekende dat dat zij nu als eerste het nieuwe jaar in zouden gaan. Een en ander betekende wel dat er een dag overgeslagen moest worden. Donderdag 29 december is het slachtoffer geworden. Samoa sprong pardoes van 28 naar 30 december. Nou ja, het is maar wat je prettig vindt natuurlijk. De reden achter deze verschuiving is vooral praktisch en economisch. Het is voor het eilandenstaatje beter om bij Nieuw Zeeland aan te sluiten dan de andere kant op te kijken. Zaken deden ze toch al wel in die hoek van de wereld en dan is het wel zo makkelijk als je in dezelfde tijdzone zit.

Maar nu doet zich een probleem voor. Zevende-dags Adventisten willen zich graag houden aan de viering van de zevende dag van de week, de zaterdag, of sabbat. Door het overslaan van een dag vindt het kerkbestuur op Samoa dat men niet meer op de zaterdag rustdag kan houden. Dat is in hun gedachten nu immers de zesde dag van de week. Echter, in de tijdzone waartoe zij nu zijn toegetreden, is zaterdag gewoon de zevende dag. Het lijkt dan ook het makkelijkst om op die dag weer gewoon het ritme op te pakken. Op Samoa denkt men daar echter anders over. Vasthouden aan de zevende dag is het devies. Met als gevolg dat ze daar nu op zondag sabbat vieren. Ga dat maar eens uitleggen!

In mijn opinie een vreemde gang van zaken. Op deze manier roei je pas echt tegen de stroom in en maakt je het jezelf wel erg moeilijk. Een keer sabbat vieren na zes dagen en daarna gewoon je ritme weer oppakken, dat is wel zo handig en ook veel duidelijker voor de buitenwacht. Maar ja, ik woon niet in Samoa...

Hier in Nederland zullen we waarschijnlijk niet zo heel snel last hebben van dit soort hoofdbrekens. De tijdzones liggen niet onder vuur hier. De klok, daar heb ik soms wel last van. 's Avonds regelmatig laat naar bed en dan is het 's morgens best lastig om weer op te staan voordat het helemaal licht is geworden.

Morgen zal dat niet anders zijn. De wekker staat dan op half zeven, zodat ik rond half acht de deur uit kan om naar Heerlen te gaan voor de kerkdienst. Mijn enorme talent voor efficientie leidt mij daarna naar Utrecht om daar in de middag ook nog eens een dienst te doen. Ach ja, moet kunnen, zo groot is Nederland niet.

Deze week ben ik voor het eerst aangeschoven bij het redactieoverleg voor kerkblad 'Advent'. Even wennen en aftasten wat daar mijn precieze taak gaat worden. We zullen zien. In ieder geval zal er meer schrijfwerk bijkomen. Eens zien of het allemaal bij te houden is.

Eerder deze week was ik ook al in Huis ter Heide voor een overleg betreffende het jeugdcongres. Heel boeiend om te zien hoe zoiets tot stand komt, maar het zorgt er ook voor dat ik me regelmatig bijzonder oud voel. Hoe anders gaat het er nu aan toe dan pakweg een jaar of twintig geleden. Ik kijk af en toe in vertwijfeling rond als ik alle technische toestanden en termen beluister die met het grootste gemak over de tafel vliegen. Het lijkt wel of ik plotseling uit een ander tijdperk stam. Gelukkig is er nog iemand in de groep die af en toe een wat wazige blik in de ogen krijgt als het over techniek gaat, dus ik voel me niet helemaal alleen.

Nu eerst maar eens rustig aan richting de sabbat. Nog even de laatste dingetjes opruimen. Dan maar eens fijn een boek erbij pakken en straks aan het eten beginnen. Vooralsnog ben ik vanavond alleen met Patrick. Mark is bij vrienden en Sandra is het hele weekend in Huis ter Heide. Wordt het weldadige rust of zou het saai zijn met een paar huisgenoten minder? Na het weekend zal ik het weten.